هر دارویی را بررسی کنید
بسیاری از داروهای تجویزی می توانند جلوی کاهش وزن شما را بگیرند. هرگونه تغییر در درمان را با دکترتان در میان بگذارید. در اینجا سه مورد از رایج ترین این داروها را معرفی می کنیم:
تزریق انسولین، به خصوص در دوزهای بالاتر، احتمالا بدترین مانع برای کاهش وزن بسیاری از افراد مبتلا به دیابت است. سه راه برای کاهش نیاز شما به انسولین وجود دارد:
- A. کربوهیدرات کمتری بخورید، که کاهش وزن را آسان تر می کند.
هر چه کربوهیدرات کمتری بخورید انسولین کمتری نیاز دارید. به یاد داشته باشید که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود هم کاری نزدیکی داشته باشید تا مطمئن شوید که دوزهای خود را با خیال راحت کاهش می دهید.
- B. اگر این مقدار کافی نباشد، درمان با متفورمین (داروی حساس به انسولین) می تواند نیاز به انسولین (حداقل برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲) را کاهش دهد.
- C. اگر این مقدار برای از بین بردن انسولین (برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲)کافی نیست، با پزشک خود در مورد اینکه آیا امتحان کردن یک دارو در یکی از کلاس های جدیدتر مانند آنالوگ های GLP-۱ یا مهارکننده های DPP-۴ مناسب است یا خیر، صحبت کنید.
گزینه های مختلفی در این دو دسته وجود دارد؛ آنچه باید بدانید این است که داروهای موجود در این کلاس ها نیاز به انسولین را کاهش می دهند و ممکن است با استفاده از مکانیسم های دیگر باعث کاهش وزن شوند.
شما می توانید در راهنمای ما در مورد شروع کم کاری یا کم کاری با داروهای دیابت اطلاعات بیشتری کسب کنید.
داروهای دیابت، مانند داروهایی که ترشح انسولین توسط لوزالمعده را تحریک می کنند، اغلب منجر به افزایش وزن می شوند.
این موارد عبارتند از:
آمیل (گلایمپیراید)، گلوکوترول/Minodiab (glipizide)، Euglucon (glibenclamide)، و Daonil (glyburide) داروهای اضافی دیابت مانند Actos (pioglitazone)، Starlix (nateglinide)و Prandin/NovoNorm (eptaglinide) نیز افزایش وزن را تشویق می کنند.
اما متفورمین نیست. بیشتر در مورد دیابت
کورتیزون و سایر گلوکوکورتیکوئیدها (به عنوان مثال پردنیزولون، پردنیزولون، دگزامتازون)نیز مجرمان رایج هستند. این داروها ممکن است در طولانی مدت به خصوص در دوزهای بالاتر باعث افزایش وزن شوند.
بیش از ۵ میلی گرم پردنیزولون در روز
متاسفانه، دارویی مانند کورتیزون اغلب برای کسانی که آن را تجویز می کنند ضروری است، اما دوز آن باید به طور مکرر و هماهنگ با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما تنظیم شود تا بیش از نیاز خود مصرف نکنید.
این داروهای دیگر نیز می توانند مشکلاتی ایجاد کنند:
داروهای ضد روان پریشی اغلب می توانند افزایش وزن را تشویق کنند، به خصوص داروهای جدیدتر مانند زیپرکسا (Zyprexa).
برخی از داروهای ضدافسردگی می توانند باعث افزایش وزن شوند، به خصوص داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای قدیمی تر (TTCAs)مانند Elavil/Tryptizol/Saroten (آمی تریپتیلین)، و آنافرانیل (کلومیپرامین)؛
همچنین داروهای جدیدتری مانند رمرون (Remeron).
لیتیوم (برای اختلال دوقطبی) اغلب باعث افزایش وزن می شود. شایع ترین داروهای ضدافسردگی تجویز شده، در کلاسی به نام SSRI s، عموما تاثیر کمتری بر وزن دارند.
بیشتر در مورد افسردگی
برخی از روش های پیش گیری از بارداری ممکن است به افزایش وزن جزئی کمک کنند، در درجه اول آن هایی که فقط حاوی پروژسترون هستند و هیچ استروژنی ندارند، برای مثال مینی اپیل، تزریق پیش گیری از بارداری، یا ایمپلنت پیش گیری از بارداری.
داروهای فشار خون به شکل بلوک کننده های بتا ممکن است منجر به افزایش وزن در برخی افراد شوند.
بیشتر در مورد فشار خون بالا
داروهای صرع ممکن است باعث افزایش وزن شوند (مانند کاربامازپین و والپروات).
داروهای آلرژی زا و آنتی هیستامین ها می توانند در کاهش وزن به خصوص در دوزهای بالا اختلال ایجاد کنند.
بیشتر در مورد آلرژی
آنتی بیوتیک ها ممکن است با اختلال در میکروبیوتای روده و افزایش میزان انرژی جذب شده از غذا، به افزایش وزن موقت منجر شوند.
این موضوع هنوز هم برای انسان ها نظری است اما دلیلی برای عدم استفاده از آنتی بیوتیک ها است مگر اینکه واقعا به آن ها نیاز داشته باشید.
- ۰ ۰
- ۰ نظر